Müzik dünyasının gönlümüzde taht kuran bet seslerini sizin için masaya yatırdık!
Sesleri kötü olduğu halde müzikleri, şarkı sözleri ve farklı tarzlarıyla sevilen vokalistlerin izini sürdük. Müzik yazarlarına seslerine rağmen başarılı işler çıkaran şarkıcıları sorduk. Hepimizin müzik zevkini belirleyen nedenler farklı. Herhangi bir şarkının sözleri, melodisi ya da her ikisi tercihimizde etkin olabiliyor. Şarkıyı seslendiren insanın sesi bir kriter oluşturabiliyor. Çok sevdiğimiz şarkıların listesini yapmaya kalkışsak, aslında sesleri hiç de iyi olmayan birçok şarkıcı tarafından seslendirilmiş pek çok şarkıyı bu listeye katmak mümkün. İngiliz gazetesi Telegraph da bu meselenin üstüne gitmiş. Gazete, sesleri kötü olan ama çok sevilen ve iyi şarkılar üreten ünlü vokalistlerden oluşan bir liste hazırlamış. Biz de sesleri kötü olduğu halde şarkılarıyla hepimizin hayatında bir şekilde yer edinmiş ünlü vokalistleri müzik yazarlarına sorduk.
Melis Danişmend (Sabah):
Mazhar Alanson, MFÖ ile üç ses bir arada çok iyi, fakat yalnız başınayken fazla yalnız. Ama bu, iyi şarkılar yapıyor olmasına engel mi? Hayır. Nejat Yavaşoğulları da listeye girebilir. Nasıl söylediğinden ziyade ne söylediğine bakılan isimlerden. Tarzı ve tavrı, sesinin eksiklerini örtüyor. Kadın vokalistlerden ise Nil Karaibrahimgil'i sayabiliriz. Bir şarkıcının detone oldukça daha çok sevilebileceğini onun sayesinde gördük. Taklitleri mevcut.
Mehmet Tez (Milliyet):<&b>
Erkin Koray'ın sesi kötüdür. Genelde beste ve sözleriyle öne çıkar ve konserlerde de güzel çalar. Sesi kötü şarkıcılara Mazhar Alanson'u da katabiliriz. Bas bariton bir sesi vardır. MFÖ'de üç ayrı ses rengi içinde bir şeyler ifade ediyor ama tek başına başkalarına ait şarkıları söyleyemeyebilir. Kendi bestelerini söyler ve sözlerle öne çıkar. Teoman mesela hayatımda duyduğum en kötü sesli şarkıcılardan biri. Ama besteleri ve söz yazarlığı çok iyi. O sesi kim dinler ki? Zülfü Livaneli'yi de bu listeye katabiliriz. Livaneli için sesi güzel diyen duygusal davranıyordur.
Eray Aytimur (Radikal):
Nejat Yavaşoğulları'nın sesi kötü, kulağı bir vokalist için çok yetersiz. Ama yazarak, 'esinlenerek', besteleyerek, bağırarak Bulutsuzluk Özlemi'ne kattığı ruh öyle mağrur ve güvenilir ki kendisini bu tür bir listenin tepesinde görmek isterim. Sezen Aksu'yu iyi müzisyen ilan ettiren hiçbir gerekçeyi bu saatten sonra tartışmam ancak son yıllardaki sesini ve söyleyişini beğenemiyorum. Teoman'ın sesi, gitaristliğinden bile kötü. Ama o kadar güzel şarkılar yazıyor ki patlattığı ş ve ç harflerini dahi unutup duyduğumuza kapılıp gidiyoruz. Kainatın bir numaralı Yeni Türkü hayranıyım ve bir insanın Yeni Türkü sevmesi için çok fazla neden araması gerektiğini düşünmüyorum. Canlı performanslarda Derya kadar detone olanını çok az gördüm. Sigara tüketiminin ses üstünde Leonard Cohen'deki olumlu etkiyi yapmasını her zaman bekleyemeyiz bir de. Sertap Erener'e saygı duyuyorum ama ya söyleyiş tarzını değiştirsin, ya repertuarını. Eğitimli kristal sesinin marifetlerini pop şarkıları üstünden göstermeye çalışmasından hoşlanmıyorum.
Mete Sohtaoğlu (Radyo Eksen-NTV):
Bu listeye en iyi örnek Nejat Yavaşoğulları. Detone diye sürekli eleştirilir ama öte yandan Türkiye'nin en iyi şarkı sözü yazarlarından biri. Erkin Koray, Teoman ve Müslüm Gürses de bu listeye eklenebilir. Aslında bu insanlara biraz da ozan gözüyle bakmak lazım. Detone olmaları onlara yakışıyor ve biz onları o detone halleriyle ve ortaya koydukları eserlerle seviyoruz. Müzik için müzik yapıyorlar ve bir omurgaları var. Kendi yaşadıkları hikâyeleri albümleri aracılığıyla seyirciyle paylaşıyorlar ve her şeyden önemlisi samimiler.
En ünlü 'kötüler'
Bob Dylan: Dylan doğru tonda söylüyor ama kulakları tırmalayan bir sesle.
Lou Reed: Yarı konuşur gibi söylediği şarkılarla Velvet Underground efsanesini çıkarttı.
Tom Waits: Viski ve sigara yüzünden olduğundan yaşlı çıkan ama ruhunu kattığı sesiyle hatırı sayılır iş çıkarıyor.
Johnny Cash: Gençliğinde de sesi titrek ve güçsüzdü ama doğru tonda ve hissederek söylüyordu.
John Lydon: Bağıran ve akortsuz bir sesi vardı ama Sex Pistols onunla varoldu.
Ian Dury: Konuşur gibi söyleyen sesiyle canlı ve eğlenceli şarkı sözleri konusunda usta biri.
Leonard Cohen: Titrek ve monoton sesine rağmen, sesi pesleştikçe performansı artıyor.
Nick Cave: Koyu bariton sesi zaman zaman detone oluyor. Ama kendine has bir blues vokali oluşturmuş durumda. Siouxsie Sioux: Punk'ın kraliçesinin ses aralığı çok dar ama punk müzik için yeterliydi.
Jarvis Cocker: Kareoke barda şarkı söyleyen biri gibi çıkan detone sesi sıradan hayat hikâyelerini anlatan şarkılarına son derece uyuyor.
Kaynak: www.ekolay.net (Özgür Çakır) - 01.01.2010